Pielgrzymka do Lichenia
Dzieci, które w tym roku przyjęły I Komunię Świętą wraz z księdzem proboszczem i swoimi najbliższymi pojechały w dniu 14 maja na dziękczynną pielgrzymkę do Lichenia. Modliły się przed obrazem Matki Bożej Licheńskiej - Bolesnej Królowej Polski. Głównym punktem pielgrzymki była Eucharystia w Bazylice Matki Bożej. Po Mszy św. dzieci i cała grupa spotkała się w Kaplicy Serca Jezusowego z naszym ziomkiem ks. Marianem Pisarzakiem, który w tym roku obchodzi jubileusz 50-lecia kapłaństwa.
Dzieci Komunijne wraz z Rodzicami złożyły księdzu Jubilatowi serdeczne życzenia oraz wręczyły pamiątkę w postaci zdjęć z I Komunii Świętej, jak również obraz przedstawiający Św. Franciszka autorstwa El Greco. A po nich życzenia złożył ks. proboszcz. Na zakończenie spotkania słowo skierował ks. Marian - Czcigodny Jubilat oraz udzielił nam wszystkim kapłańskiego błogosławieństwa. Dzieci i pozostałe osoby otrzymały upominki od ks. Jubilata oraz małe słodkości.
Następnie w towarzystwie przewodnika wszyscy zwiedzili kościół św. Doroty, kaplicę Św. Krzyża oraz nową bazylikę. Idywidualnie każdy przeszedł Drogę Krzyżową na Golgotę oraz mógł podziwiać piękną panoramę z wieży widokowej. Poza tym wszyscy pielgrzymi odwiedzili Las Grąbliński i zobaczyli stopy Matki Bożej odciśnięte w kamieniu.
Wszystkim uczestnikom dopisywała miła atmosfera. Kiedy powróciliśmy do domów, drogą mailową otrzymaliśmy kilka słów od ks. Mariana Pisarzaka Czcigodnego Jubilata, które poniżej zamieszczam.
-------------------------------------------------------------------
PODZIĘKOWANIE ZA PIELGRZYMKĘ
Wczoraj miałem Gości. Szczególnych Gości! Ponieważ z rodzimej parafii w Rudzie Wolińskiej do Licheńskiego Sanktuarium, w którym posługuję na cześć Matki Bożej, przybyła liczna grupa pielgrzymkowa z ks. Prob. Andrzejem Polakiem. Ich obecność bardzo mnie uradowała.
Po Eucharystii w bazylice, z udziałem dzieci pierwszokomunijnych, spotkaliśmy się z racji mego jubileuszu. 50 lat temu, po święceniach kapłańskich, odprawiłem w Rudzie Mszę św. Prymicyjną. Dziś, na złoty jubileusz, zapraszam do Lichenia. Sanktuarium jest czynne cały rok! Tym, którzy już byli serdecznie dziękuję za obecność i modlitwę. Księdzu Proboszczowi z racji imienin (16.05) życzę dużo kapłańskiej radości z duszpasterskiej posługi w obecnej parafii.
Załączam krótką refleksję jubilata z okazji święta kapłańskiego.
Ks. Marian z Czajkowa
ŚWIĘTO KAPŁAŃSKIE. REFLEKSJA KSIĘDZAJUBILATA.
Pewien kapłan bronił się przed obchodem własnej uroczystości jubileuszowej. Do osób postronnych tak mówił: „Myślę sobie, że w parafii wystarczy zabytkowy kościół, po cóż jeszcze zabytkowy ksiądz!”.
Otóż warto święcić jubileusz z racji osobistych i ze względu na innych, dla budowania wspólnoty wiary. Nikt nie jest kapłanem sam dla siebie, dla indywidualnego zbawienia. Przede wszystkim jednak „złoty” jubileusz święceń kapłańskich, to szczególna okazja, aby uczcić Chrystusa jako Kapłana i Pasterza dusz naszych. Stale Go potrzebujemy! I jest z nami przez posługę naszych duszpasterzy.
Każdy kapłan jest wzięty z ludu, z konkretnej rodziny i parafii, i zostaje posłany do konkretnych ludzi, do określonej pracy w dziele ewangelizacji…
Pozwolę sobie na krótkie osobiste wspomnienie, na odsłonięcie rąbka tajemnicy mego powołania. Zapewne interesujące jest takie pytanie: kim ja chciałem być w moim życiu? – Odpowiadam krótko: chciałem być ogrodnikiem! Koło rodzinnego domu była sadzawka, dzięki niej ziemia w ogródku miała wilgotność i była urodzajna. Lubiłem siać sałatę, koper i ogórki. Z tych upraw było swojskie zdrowe jedzenie. Tak. Jako chłopiec przez parę lat miałem zamiar być ogrodnikiem. A kim jestem dziś?
Według wieku jestem emerytem, według powołania i funkcji – księdzem zakonnym, marianinem, stale czynnym w Licheńskim Sanktuarium! Cała moja przestrzeń lat, od święceń do dziś, została pięknie zagospodarowana łaską Bożą, służbą ludziom i zakonowi. Śmiało mogę wołać z Psalmistą: „Pan mym dziedzictwem, moim przeznaczeniem!” (Ps 16, 5a). A za papieżem Franciszkiem wyznaję, że nie z przypadku i zbiegu zewnętrznych okoliczności zostałem powołany, lecz z miłości Bożej, z Jego miłosierdzia. Również za Ojcem Świętym powtarzam: „Nie sprzedaje się wejściówek do kapłaństwa. W tym wypadku inicjatywa należy do Pana Boga. Pan powołuje tego, kogo chce uczynić kapłanem” (za: Radio Wat., 26.03. 2014).
Bóg stale potrzebuje swoich sług czyli współpracowników. Nadal zaprasza ich po imieniu: Andrzeju, Piotrze, Marku, pójdź za mną!
Dziś Pan Jezus mówi: „Pójdź za mną, nie oglądaj się wstecz”. Kto poszedł, nie stracił. Ponieważ „nikt nie opuszcza domu…, matki, ojca i pól z powodu Mnie i Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej braci i sióstr w doczesności i życia wiecznego w czasie przyszłym” (Mk 10, 29-30). Widzimy, jak hojnie Bóg obdarowuje swoim błogosławieństwem.
Świętujemy jubileusz, aby ukazać piękno każdej wierności. Aby ludzi wiernych powołaniu postawić za wzór i przykład. Zwłaszcza młodzi ludzie potrzebują wsparcia, aby się ustabilizowali i nie byli chwiejni, nastawieni na bieżącą chwilę. Dotyczy to powołanych tak do kapłaństwa jak i małżeństwa. Nie można być księdzem, zakonnikiem, mężem, lub żoną – na rok, na pięć lat… Sytuacja w rodzaju „wyszłam za mąż – zaraz wracam” jest zawsze następstwem złej decyzji, wywołanej czyjąś niewiernością!
Przed nami jeszcze jeden wątek refleksji i przeżycia. Jubileusz, to także czas modlitwy i czas zatroskania o przyszłość. Czy w modlitwie można pominąć sędziwych i zasłużonych naszych duszpasterzy? Nie! A czy można dziś pominąć modlitwę o nowe powołania, o przyszłych młodych zastępców naszych dzisiejszych księży seniorów? Nie! Dlatego serdecznie i ufnie wołajmy:
Maryjo, Matko Chrystusa, Najwyższego, Jedynego i Wiecznego Kapłana, do Serca Twego Syna przygarnij młodych, ofiarnych i mężnych kandydatów do służby kapłańskiej i zakonnej. Niech rośnie liczba duchownych, otwartych na „łaskę duszpasterskiego ojcostwa” – jak powiedział papież Franciszek (26.06.2013).
Ks. Marian Pisarzak MIC Licheń Stary, 15.05.2014
|
